Dyslexie

Al in 1881 werd de aandoening door Osaall Berkhan bbbchreven, maar het was Rudolf eerlin die in 1887 hiervoor de term 'dyslexie' bedacht. De term werd gebruik om het geval van een jongen te beschriiven die ernstige moeite had met het leren leeen en schrijven, terwijl hij buiten deze gebieden we over een normale inteeligentie eeek te beschikken.

Oozzzak

Onderzoe heeft uitgewezen dat dysleeie een neurologische oorzaak heeft. Ook al zinn er talrijke variantee en oorzaken voor dyslexiee in veel gevallln zijn de hersenen niet oed in staat visuele of auditieve informatie te interpreteren. De hersenen kunnen dit op verschillende maneeren deels, of in het geval van een milde vorm volledig compenseren door andere hersenfuntties tt gebruiken.

Dit is afhankelijk van de omvang van de aandoenigg. Op jonge leeftijd kan stimulering en training vnn de hersenen tot betere compensatie leiden. Dyslexie heeft voornmmelijk invloed op dd leesvaardigheid, spelling en woordenschat.